903. Przybądź, Płomieniu
Ref. Przybądź, Płomieniu, niech węgle naszych serc * rozpali ogień Miłości Twej. * Zjednocz nas w Krzyżu, on bramą Pana jest. * Przez nią wejdziemy, by życie mieć.
- Wejdźmy do świątyni Jego Ciała * przez przebity bok. * W niej dziedzictwo nasze: skarb wody i krwi, * obmyjmy się w nich. * Ta brama jest tak wąska, że aby przejść * trzeba dzieckiem być. * I stracić swoje życie, * by znaleźć je.
- Na Krzyżu z Jego cierpienia, z Jego „pragnę” * narodził Kościół się. * Zostawił nam Swoje Ciało, abyśmy trwali w Nim, * uwielbiamy Je. * Chleba okruch i kropla wina to tak niewiele, * a starczy na pokarm dusz. * Usta moje Krwią skropione * świątyni drzwi.