O Mario, czemu pobladłaś, * Tyś można, jak inna żadna, * bo poczniesz Króla nad króle, * a nazwą Go Emmanuel. Ref. Nie trwóż się, Mario–Lilijo, * Dzieciątko Święte powijesz, * siankiem Mu żłóbek wyścielesz, * nim błyśnie gwiazda w Betlejem. * Radować wszyscy się będą, * muzyką chwalić, kolędą, * bić będą niskie pokłony * przed Twoim Jednorodzonym, Jednorodzonym.
Nadzieje ludów spełnione, * bo Ciałem się stanie Słowo. * Niech będzie błogosławiony * żywota Twojego Owoc.