169. Choćby u boku mego

Choćby u boku mego padły tysiące, * a wrogów moich nie zliczyłby już nikt * i choćby nawet przestało świecić słońce, * ja będę, będę ufał Ci.

Bo wiem, wiem, że mój Pan to wielki Bóg, * mój Pan to królów Król, * to On uczynił świat, * na wieki sprawiedliwość Jego trwa. Jego trwa.