Zbliżam się k’Tobie, Jezu mój kochany, * całować ciężkie i nieznośne rany. * Nie tak, jak Judasz, który na wydanie, * lecz z użaleniem, Jezu Chryste, Panie!
Całuję prawą Twoją, Jezu, rękę, * byś mnie nie oddał na piekielną mękę. * Całuję oraz lewą rękę Twoją, * byś zbawić raczył grzeszną duszę moją.
Zbliżam się sercem i do Twego boku, * nie daj na zgubę mnie z Swego wyroku. * Padam do Twojej prawej nogi, Chryste, * niechże łzy płyną z oczu mych rzęsiste.
Padam i do Twej, Jezu, lewej nogi, * którą Ci zranił okrutnie gwóźdź srogi. * Padam pokornie i do Krzyża Twego, * na którym wisisz dla mnie mizernego.
O Jezu drogi! Jezu mój kochany! * Zgładź grzechy moje przez Twe Święte rany. * Przyrzekam, że Cię więcej nie obrażę, * że się wprzód na śmierć niż na grzech odważę.