111. Boże, lud Twój czcią przejęty
(Na wejście:)
- Boże, lud Twój czcią przejęty * Twoich dzieł wszechmocność głosi. * Oczy na Twój ołtarz święty, * serce swe do Ciebie wznosi. * Liczne na nas ciążą winy, * lecz niech żal nasz litość wznieci. * Przyjmij, Ojcze, grzeszne syny, * nie odpychaj Swoich dzieci.
(Na dary:) - Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, * tę ofiarę chleba, wina, * co się wkrótce dla nas stanie * Krwią i Ciałem Twego Syna. * Niech przestępstwa nasze zmywa * i uśmierza gniew Twój, Panie. * Niech nas z niebem pojednywa * i uzyska przebłaganie.
(Na komunię:) - Witaj, Chrystusowe Ciało, * z Panny świętej narodzone, * coś na Krzyżu życie dało, * chociaż z Bóstwem połączone. * Witaj, Krwi Bożego Syna, * na zbawienie dusz przelana, * któraś z boku wytrysnęła * Najświętszego mego Pana.
- Chryste, Zbawco nasz jedyny, * któryś grzechy świata zgładził, * któryś z górnej nam krainy * błogi pokój Swój wprowadził. * Chciej zmiłować się nad nami, * grzeszne nasze zlecz sumienia, * abyśmy uczestnikami * stać się mogli odkupienia.
(Na uwielbienie:) - Najwyższemu Panu chwała! * Niechaj Jego brzmi Imieniem * niebo całe, ziemia cała * niech Go kornym wielbi pieniem. * Chwała Mu za wszystkie dary, * co na ludzkie zlewa plemię, * łącząc boskim węzłem wiary * niebo z ziemią, z niebem ziemię!