1070. Twój jest świat, twymi braćmi są (Mosty)

1. Twój jest świat, twymi braćmi są * ludzie, których dzieli wiele rzek. * Ludzi dzieli ogrom własnych spraw, * jak obca rzeka pośród nas. * Chociaż co dzień mijasz znane twarze, * oczy wzajem nie poznają, * każdy stoi gdzieś na drugim brzegu.
   Dlaczego nie budujesz mostów, * które złączą nas? * Dlaczego nie budujesz mostów, * by jednoczyć świat? * Dlaczego nie budujesz mostów, * abyśmy byli jedno, * a ziemia była cząstką nieba?
2. Twój jest świat, twymi braćmi są * ludzie, których dzieli wiele rzek. * Ludzi dzieli ogrom własnych spraw, * jak obca rzeka pośród nas. * Kiedy nazwiesz ich ból swoim bólem, * a ich radość swą radością, * będziesz z nimi już na drugim brzegu.
   Dlaczego nie zapłaczesz, * kiedy inni płaczą? * Dlaczego radość innych * nie jest też radością twą? * Dlaczego nie chcesz ich pokochać, * abyśmy byli jedno, * a ziemia była cząstką nieba?