1057. Tryumfy Króla niebieskiego

1. Tryumfy Króla niebieskiego * zstąpiły z nieba wysokiego. * Pobudziły pasterzów, * dobytku swego stróżów, * / śpiewaniem. / x3
2. Chwała bądź Bogu w wysokości, * a ludziom pokój na niskości. * Narodził się Zbawiciel, * dusz ludzkich Odkupiciel * / na ziemi. /×3
3. Zrodziła Maryja Dziewica * Wiecznego Boga bez rodzica, * by nas z piekła wybawił, * a w niebieskich postawił * / pałacach. /×3
4. Pasterze w podziwieniu stają, * tryumfu przyczynę badają. * Co się nowego dzieje, * że tak światłość jaśnieje, * / nie wiedząc. /×3
5. Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, * swej trzody w polu odbieżeli, * śpiesząc na przywitanie * do Betlejemskiej stajni * / Dzieciątka. /×3
6. Niebieskim światłem oświeceni, * pokornie przed Nim uniżeni, * Bogiem Go być prawdziwym * z serca afektem żywym * / wyznają. / x3
7. I które mieli z sobą dary, * Dzieciątku dają na ofiary: * „Przyjmij, o Narodzony, * nas i dar przyniesiony * / z ochotą.” /×3
8. A potem Maryi cześć dają, * za Matkę Boską Ją uznają. * Tak nas uczą przykładem, * jak iść mamy ich śladem * / statecznie. /×3