1049. Tobie wznawiamy
- Tobie wznawiamy, Panno, nad wymowę * uprzejmym słowem cześć Gabrielowę. * Któraś w te słowa była uraczona, * bądź pozdrowiona.
- U Ciebie jednej niebieskie są dary, * którymi Cię Bóg obdarzył bez miary. * Tyś napełniona łaską pożądaną, * od Boga daną.
- Pan z Tobą. Ciebie przed czasy wiecznemi * przeznaczył Sobie przybytkiem na ziemi. * Stąd Cię do nieba przeniósł nad obłoki, * na tron wysoki.
- Nad inne panny, które zachowały * swe Bogu śluby, masz przywilej cały: * z białych głów żadna bez wady wszelakiej * czci nie ma takiej.
- Dlatego słusznie Ciebie wychwalamy * i Twej od Syna pomocy żądamy, * by nam odpuścił z Twej świętej zasługi * Bóg nasze długi.